Zelfregulerend leren gaat niet vanzelf

In deze openbare les werkt Patrick Sins toe naar de onderzoeksagenda van het lectoraat Leren, waarbij de aan het lectoraat verbonden expertisekring zichzelf één doel stelt: leraren en opleiders op basis van inzichten uit onderwijsonderzoek – evidence-informed dus – toerusten met kennis en vaardigheden om hun leerlingen of studenten effectief te ondersteunen bij het ontwikkelen en activeren van zelfregulerend leren. Je mag verwachten dat onderwijs bijdraagt aan de kennisontwikkeling van lerenden – of dat nou studenten zijn of leerlingen. Je mag verwachten dat ze meer leren over biologie, economie, Nederlandse taal en wiskunde, en dat ze die kennis leren toepassen. Maar als voorbereiding op het vervolgonderwijs en daarna mag je bovendien hopen dat ze ook iets leren over hoe ze moeten leren. Dit houdt in dat ze ook instructie krijgen in welke strategieën je het best kan gebruiken om te leren of om kennis te verwerven. Dit noemen we strategieën voor zelfregulerend leren. Het gaat dan bijvoorbeeld over het gebruiken van je voorkennis, het maken van aantekeningen, het stellen van doelen, het bijhouden van een planning en het checken of je de informatie begrijpt. Dit zijn bovendien strategieën die volgens onderwijsonderzoek zorgen voor betere leerprestaties. Ondanks dat leerlingen en studenten onmiskenbaar veel kennis opdoen, lijkt het erop dat zelfregulerend leren tijdens de les nauwelijks de aandacht krijgt die het verdient. In deze openbare les laat Patrick Sins zien wat hierachter steekt, wat volgens onderzoek ‘werkt’ en wat het lectoraat hieraan samen met de onderwijspraktijk gaat doen. Patrick Sins is lector Leren bij Kenniscentrum Talentontwikkeling en verbonden aan het Instituut voor Lerarenopleidingen van Hogeschool Rotterdam.