Wederom geen erehaag

“Poëzie waarin taalliefde en tegenzin elkaar in een ijzeren houdgreep nemen. Zodra je hem in de categorie ‘light verse’ plaatst klimt hij eruit. Stop je hem bij de absurdisten, dan trekt hij het alledaagse tevoorschijn. Reken je op een grap, dan klinkt er terstond iets ontroerends. Frank Fabian van Keeren is kortom een dood-ergerlijke dichter; uniek in zijn soort. - Ester Naomi Perquin