Vaarwel en beste wensen

Pier Paolo Pasolini blijft fascineren. Ruim veertig jaar na zijn gruwelijke dood - de moord blijft onopgelost - vormt het oeuvre van de grote Italiaanse schrijver, dichter en filmmaker nog steeds een inspiratiebron. Vooral zijn latere poëzie en maatschappijkritische werk staan weer volop in de belangstelling. In de jaren zestig en zeventig ontpopte Pasolini zich tot een moedig en gepassioneerd criticus van de consumptiemaatschappij. Zijn beruchte polemische teksten over thema's als abortus, drugs, mannen met lang haar, het nieuwe fascisme, terrorisme, de bourgeoisie en de studentenbeweging, waren rechts én links een doorn in het oog. Als een visionair voorzag hij de 'loden jaren' van het Italiaanse terrorisme, de verburgerlijking, verharding en culturele homogenisering van de westerse wereld, en de cynische mediapolitiek van Berlusconi. Voor deze bloemlezing koos en vertaalde Piet Joostens de mooiste en belangrijkste teksten uit deze periode, nooit eerder vertaalde polemieken uit de Scritti corsari en de Lettere luterane, en vulde die aan met nieuwe vertalingen van inmiddels klassieke gedichten.