Jamie

Leren lezen Voordat Maresa naar de basisschool ging, kon ze al wat lezen en schrijven. Ze vond dit ook erg leuk om te doen! Het was voor haar jammer dat er in groep 1 en 2 nog weinig aan lezen en schrijven werd gedaan. In groep 3 leerde Maresa alle letters, met als eerste de S van slang. Ze weet nog precies hoe ze die letter moest oefenen! Lezen en schrijven Toen Maresa Jacobse zeven jaar oud was, besloot ze een boek te schrijven. De hoofdpersoon, Floris, begon aan een fantastisch avontuur in het bos. Meer dan een paar pagina’s telde het ‘boek’ niet. Maresa gebruikte een Donald Duck-schrift om in te schrijven en kwam niet verder dan vier pagina’s. Intussen las ze meer dan dat ze schreef. Het was altijd feest als ze weer naar de bibliotheek kon. ‘Wat jammer dat je maar eens in de drie weken boeken kunt halen,’ verzuchtte ze een keer. Haar moeder keek haar verbaasd aan: ‘Wij gaan elke drie weken omdat we dan de boeken op zijn laatst weer kunnen inleveren. Je kunt wel veel vaker gaan.’ Maresa geloofde haar oren niet. ‘Hoe vaak dan? Elke week?’ Haar moeder schudde haar hoofd. ‘Elke dag, als je dat zou willen.’ Dat was een enorme verrassing. Helaas was Maresa nog niet oud genoeg om zelf naar de bibliotheek te gaan. Toen ze dat wel was, verslond ze alle boeken die ze kon vinden. Eens per week (vaker lukte niet) pikte ze het bibliotheekpasje van haar zusje en leende zestien boeken – acht op haar eigen pas en acht op die van haar zusje. Die las ze dan allemaal uit – soms wel vijf boeken op een dag. Weer schrijven Op de middelbare school kwam de schrijfzin terug. Maresa hield zich toen ook bezig met HTML en Javascript, en veel tijd om te schrijven had ze eigenlijk niet. Ze had ook geen internet thuis (wat ze zelf heeeeeel erg vond), dus als ze dan eindelijk klaar was met nieuwe websites ontwerpen, ging ze schrijven. Ze begon een verhaal over een jongen die een sjaal breide voor zijn oma (want waarom zouden jongens niet kunnen breien?) en diezelfde sjaal op straat vindt terwijl zijn oma wordt vermist. Het verhaal schreef ze nooit af. Rotzooi Na het verhaal over de sjaal begon Maresa op haar veertiende aan het boek Rotzooi. Na een jaar las ze het verhaal terug en dacht: ‘Dit verhaal is zo lang – het lijkt bijna wel een boek!’ Ze besloot het op te sturen naar uitgeverij Kluitman. Die reageerde er enthousiast op en wilde het boek graag uitbrengen. Inmiddels kun je het in de bibliotheek lenen of als e-book kopen. Opeens was Maresa Jacobse officieel een auteur en dat vond ze best gek (ze was er zelfs een beetje ondersteboven van)!